Hallo allemaal!

Of eigenlijk moet ik zeggen: Namaste! (Ik dacht altijd dat namaste dankjewel betekent maar ik ben erachter gekomen dat dit niet zo is. Namaste betekent iets in de trant van ik groet jouw ziel met mijn ziel.)

Inmiddels zit ik alweer bijna een week in Nepal dus ik dacht laat ik jullie maar eens op de hoogte houden.

Op 14 maart vertrok mijn vliegtuig richting Nepal met een stop in Delhi. De vlucht ging prima en ik kwam mooi optijd aan. Alleen kwam eenmaal in Nepal mijn backpack maar niet. Gelukkig had ik in het vliegtuig een Nepalese jongen ontmoet die met mij op mijn tas heeft gewacht en die kon rondvragen of de tas nog zou komen. Uiteindelijk kwam ook mijn tas van de band afrollen, als allerlaatste (natuurlijk). Maar ik had mijn tas dus ik was blij! Vervolgens vond ik al vrij snel een man met mijn naam op een bordje en gaf ik hem mijn tas. Wat super dom was want toen wou hij natuurlijk fooi en ik had alleen maar 10 euro bij me. Maarja je moet het op de harde manier leren :p. Toen moest ik nog op een aantal andere mensen wachten in de auto en vervolgens gingen we naar het vrijwilligershuis in Kathmandu.

Het huis is van Rajesh en zijn familie en momenteel wonen er nog ongeveer 20 vrijwilligers. Het is een ontzettend groot huis, zeker volgens de Nepalese standaard. Ik slaap samen met een meisje uit Noorwegen in het buitenhuis/tuinhuis op de zolder. Er is niks behalve een matras op de grond en er is geen licht maar dat is verder prima. Er is hier sowieso maar een paar uur per dag elektriciteit en die uren wisselen per dag dus het is altijd een verrassing of er elektriciteit is of niet. Wel heb ik gisteren voor het eerst een warme douche gehad en dat was echt genieten!

De afgelopen week heb ik samen met de andere vrijwilligers hier een soort cultuurweek/introductieweek gevolgd. Ik heb Nepalese taallessen gehad (ik spreek het nu inmiddels natuurlijk vloeiend, niet hahah), Nepalese kooklessen en lessen over de cultuur in het algemeen wat heel interessant was. Ook heb ik een Nepalese naam gekregen, nu ga ik hier door het leven als "Manju". Na lang vragen ben ik erachter gekomen dat het een godin is, maar ik weet nog niet welke en aangezien ik heb begrepen dat er wel 30 miljoen goden zijn voor de hindoe's is er een hoop keus hahaha.

We eten hier twee keer per dag rijst (ik ben echt ontzettend blij dat we als ontbijt wat anders krijgen!) en de rijst eten we met onze handen. Ik faal nog steeds een beetje met de rijst zo eten maar het wordt langzamerhand al beter! De rijst verveeld wel vrij snel dus ik ben afgelopen dagen 2 keer uiteten geweest om lekker friet en pizza te eten. En vanavond mogen de vrijwilligers koken en er is een Italiaanse vrijwilliger die pasta kookt Jeeej!

De afgelopen week is erg leuk en gezellig geweest en Rajesh doet er alles aan om iedereen zoveel mogelijk thuis te laten voelen. Morgen vertrek ik met 2 andere vrijwilligers naar Pokhara om daar een trekking te gaan doen van 5 dagen. In Pokhara ontmoeten we nog 3 andere vrijwilligers. Ik maakte me een beetje zorgen over hoe zwaar de trekking zou zijn en toen zei Rajesh: "If you believe it will be a piece of cake then it is gonna be a piece of cake." Dusja, zeer wijze woorden. Ik ga er dus maar vanuit dat het een eitje wordt. Ik heb er in ieder geval erg veel zin in! Hoewel ik nog vreselijke spierpijn heb van de yogales gisteren (yoga hoort ontspannend te zijn toch!?).

Nou ik ga er maar weer eens vandoor. Ik wou nog een aantal foto's uploaden maar heb tot dusver nog geen internetcafe gevonden dus misschien binnenkort! Ik post deze blog nu eenmalig op Facebook dus als je het leuk vind om mij te volgen kun je rechtsonderin je email invullen en dan krijg je een mailtje wanneer ik hier iets opzet. Ik doe mijn best om er regelmatig iets op te zetten. Verder kun je me altijd een mailtje of facebook berichtje sturen over hoe het in Nederland gaat dat vind ik heel leuk!

Veel liefs,